Jan Alen | Geelse Wielertoeristen

Opstart GWT ritten

april 24, 2021
Berichten
Reacties uitgeschakeld voor Opstart GWT ritten
98 Views

Beste leden,

Op 8 Mei starten we terug met de wekelijkse ritten.

Houd de kalender op site in het oog. Hier zullen de ritten op komen. Aangezien er geen ritten van cycling Vlaanderen zijn zullen het eigen ritten.

Zaterdag starten we om 13.00h en op zondag om 9.00h telkens aan de Kiefhoeve.

Aangezien de strenge corona maatregelen gaan we de rit in één stuk rijden. Wel zullen we de kilometers beperken. zaterdag 80km en zondag 65 km.

Lees meer

Roemenië 2019

juli 21, 2019
Berichten, rit verslagen
Reacties uitgeschakeld voor Roemenië 2019
0 Views

Lees meer

Bourgondische expressers

maart 21, 2016
rit verslagen
Reacties uitgeschakeld voor Bourgondische expressers
1669 Views

Zo de eerste rit op verplaatsing zit erop.

Zaterdag 19/03/2016 zakten we af met 6 man naar Weelde om de 1ste Bourgondische Expres te rijden.

Om 9.00h aan de Holvenhoeve met de bus vertrokken en om 10.00h zaten we op de fiets.

We voelden al snel dat er we wat wind stond maar we zetten ons krom en draaiden om de 3km door.

Alle 6 mannen namen hun deel voor zich. Eens de laatste kontrole gepasseerd en nog 25km te gaan ging

de snelheid wat de hoogte in maar hielden er we rekening mee dat iedereen mee kon.

Rond 14.30h zat de rit erop met 115km in de benen en een gemiddelde van 29,2 km/h op de teller.

Nog een goei pint gedronken en dan terug naar Geel af gezakt.

Zeer mooie tocht over rustige wegen die Nederland in gingen.

secretaris Alen Jan.

Lees meer

Rudy Goovaerts bedwingt de Stelvio en Mortirolo.

januari 15, 2016
rit verslagen
Reacties uitgeschakeld voor Rudy Goovaerts bedwingt de Stelvio en Mortirolo.
1818 Views

Diabetes houdt je niet van de fiets!

In juni 2015 beklom een groep fietsers met diabetes voor de 3^de maal de Passo dello Stelvio.
Allen haalden ze de top, hoewel sommigen 6 maand eerder bij wijze van spreken nog nooit een fiets hadden gezien.

Maar er reden die dag ook geoefende fietsers op de flanken van de Stelvio. Rudy Goovaerts, een lid van de Diabetes Liga uit Meerhout, is één van hen. En hij was niet aan zijn proefstuk toe. Sinds 1980 fietst Rudy met een club maar reeds langs daarvoor was hij al de naam wielertoerist waardig. Toen hij in 1997 diabetes type 1 kreeg, hing hij op doktersadvies de fiets aan de haak. De vele hypo’s maakten fietsen te onveilig. Na 5 jaar begon het opnieuw te kriebelen en sinds 2002 maalt Rudy de kilometers weer bijeen.

De vele hypo’s blijven hem parten spelen en dus moest hij op zoek naar een manier om daar veilig mee om te gaan. Bij een vlakke fietstocht meet Rudy elke 30 km, gaat het bergop op een col, dan haalt hij de glucosemeter boven na elke 5 km. Maar ook dan is het steeds zoeken, zeker als je de hypo’s niet voelt aankomen, want elke rit is anders.

En dat dit werkt heeft hij bewezen. Naast de beklimming van de Stelvio op 13/06 fietste hij de dag voordien ook de titel van ‘King of the Mortirolo’ bijeen.
Of hoe een goede mix van sportiviteit, consequent je behandeling volgen en veel doorzetting je letterlijk naar de hoogste toppen kan leiden.

Proficiat Rudy!

Lees meer

Valkenburg dinsdag 07/07/2015

juli 14, 2015
Fotos
Reacties uitgeschakeld voor Valkenburg dinsdag 07/07/2015
2107 Views

Lees meer

Verslag Bloesem Classic 2015

april 21, 2015
rit verslagen
Reacties uitgeschakeld voor Verslag Bloesem Classic 2015
2140 Views

Zaterdag 18 april, eindelijk … het moment was aangebroken dat ik nog eens een grote rit ging rijden. De vorige van het seizoen had ik moeten missen door ofwel ziekte ofwel familiale verplichtingen. De dagen ervoor had ik wel wat zenuwen, zou ik het nog kunnen, kan ik nog volgen en nog meer idiote gedachten gierden door mijn brein. Ik had in de winter wel serieus getraind maar binnen werken is nog altijd wel iets anders dan buiten op de fiets.

Goed, vrijdagavond alles bij elkaar gezocht en sporttas gemaakt met repen, boterhammen, drinken, reservekledij, …. Waar is de tijd dat we met een koelbox vertrokken gevuld met pasta, kip, doosjes fruit en sportdrank??!! Het weer zou goed worden maar de keuze van de kledij was niet makkelijk want ’s morgens kan het nog behoorlijk koud zijn.

Zaterdagmorgen, mijne persoonlijke soigneur was ook mee opgestaan, zoals vroeger :-), aangezien ik nu niet meer naar St. Dimpna moet met koelbox, deken en sporttas kon ik zelf wel met fiets naar de vertrekplaats.

Ik kwam als eerste aan de Holvenhoeve, niemand te zien …. Had ik een verkeerd uur in gedachte? Vertrokken ze ergens anders? Of waren ze al weg? Gelukkig arriveerde Fonske een beetje later en enkele minuten erna dook de vertrouwde blauwe VH-bus op. Het inladen kon beginnen, Swa deed dat zeer zorgvuldig met de nodige dekens en de nodige voorzichtigheid.

Dit stelde me al gerust, de GWT is nog altijd professioneel bezig.

De aanwezigen werden geteld, iedereen was er, Rudy zou naar aloude gewoonte opgepikt worden aan de Gamma in Winkelomheide. 7:31 vertrokken we maar wat was dit, de ene auto naar links, de andere naar rechts, rechtdoor, …. Was de samenhorigheid zoek? Nee hoor, het had gewoon te maken dat de weg naar Winkelomheide onderbroken is en het niet duidelijk was of je door het straatje van het slachthuis kon of niet. Alles kwam weer netjes bij elkaar aan Q8 waar ondertussen Rudy ook ingestapt was.

Dan maar de autosnelweg op de camionette voorop, eenmaal op de autostrade was het snel duidelijk dat we niet alleen waren.

Voor alle duidelijkheid, we moesten in Zonhoven vertrekken. Aan het klaverblad van Lummen de E313 verlaten en verder op de E314 richting Genk. Blijkbaar hebben camionettes andere GPS’s dan personenwagens want Gie en Co reden rechtdoor, zeker nog een koffieke gaan drinken op de markt in Hasselt. 🙂

Uiteindelijk op de plaats van vertrek toegekomen, alle auto’s werden netjes op rijen geplaatst. Aangezien onze fietsen nog achter waren vroegen we vriendelijk aan de parkingwachter om een plaats open te houden voor de BUS. Die vent schrok zich een hoedje…. Een bus??? Volgens mij is er volgend jaar een aparte BUS-parking.

Nog steeds vroeg ik me af hoe het er aan toe zou gaan maar alles voelde vertrouwd aan, boke eten, fietsen uitladen, rustig klaarmaken. Er was zeker geen gehaast bij.

De vraag werd gesteld welke afstand we zouden rijden, de drie dames verkozen de 85km, blijkbaar mocht ik kiezen als diegene met de minste kilometers…. Als ik dat geweten had, had ik gekozen voor de 40km. Nu ja, niet het watje uithangen dus toen Jef vroeg: Hoeveel Marc, antwoordde ik 150km. Misschien een beetje overmoedig maar ik kon nog altijd afdraaien op de 130 mocht het nodig zijn. Als 1 groep reden we naar de inschrijfplaats, betalen, nog een laatste plaske en hup welle weg. En inderdaad we waren niet alleen, al vrij snel kwamen de “echte” ons voorbij geknald. Wij hielden ons rustig tempo en de kopmannen draaiden rustig rond als het tijd was. Op een mum van tijd hadden we zeker 50 man in ons wiel hangen. Na een 40-tal km was er de eerste splitsing, de dames draaiden af om zo verder de 85km te doen en de overige GWT’ers vervolgden de langere afstand. Toen we omkeken, niemand meer in ons wiel, het hele peloton dat achter ons hing hadden de dames gevolgd. Maar ja Rita, Heidi en Nathalie zouden hun mannetje wel staan. Ondertussen bleven andere snelle mannen ons voorbij steken. Laat ze maar doen dacht ik, ons GWT-groepje doet het goed en er was dan ook de nodige tijd om rustig een keer rond te kijken en van de bloesems te genieten.

Na een 100km maakte Jef er mij op attent dat ik mijn maximale km-grens had overschreden, geen nood, het ging nog goed dus ik zou het wel halen. Haspengouw is niet vlak wat we dan ook in de benen voelden, met al mijn ervaring van vroeger wist ik dat ik niet willens-nillens mocht aanklampen en een paar keer zag ik de GWT’ers dan een paar meters voor me uitrijden. Maar onmiddellijk werd er geroepen of riep ik zelf iets en werd er gewacht zodat ik weer aansluiting vond. Wat was het toch leuk om zo te kunnen meefietsen, samen als 1 groep.

Eerlijkheidshalve moet ik wel zeggen dat ik niet mee op kop gereden heb. Ik ga hier niet spreken over snelheden of gemiddelden, belangrijk was dat we met 8 vertrokken zijn en met 8 toegekomen zijn. Ale de dames waren er ook bij maar die hadden hun eigen ritje gereden.

Bij de aankomst allemaal blije gezichten en het verloren vocht werd bijgevuld met een fris pintje en een stukje rijsttaart aangeboden door de organisator.

Nadien alles terug de camionette in en richting huiswaarts waar op het terras van de Holvenhoeve nog verder bijgepraat werd.

Kortom, een prachtige dag gehad en heb er van genoten.

Bedankt Gie, Jan, Jef, Swa en Erik voor het kopwerk, Fonske was er ook bij maar die heeft altijd uit de wind gezeten achter mijn brede rug dus heb hem weinig gezien. 🙂

Rudy, bedankt om samen de achterhoede te dekken.

Rita, Heidi, Nathalie, dikke merci voor het aangename gezelschap voor en na de rit.

Dit is zeker een rit die volgend jaar terug op de kalender moet komen en waar zeker elke GWT’er mee kan rijden, keuze in afstanden en als er gereden wordt zoals vandaag en met de juiste afspraken voor iedereen haalbaar.

Misschien ook een tip voor de kringers daar er ook een afstand van 45km is….

Tot …..

Uw Voorzitter

Lees meer